ამერიკის ისტორიის ადრინდელი, წინა საუკუნის ფაქტებიდან, ერთ ფაქტზე მეფიქრება ხოლმე, - ხშირად.
როცა ადამიანის უფლებებზე ვსაუბრობთ, ჩვენ ყოველთვის გვგონია, რომ ეს მხოლოდ სიცოცხლის უფლებაში არის შემოფარგლული. თუმცა ამერიკა იდგა ისეთი გამოწვევის წინაშეც, რასაც ქვია: right-to-die. უფლება რომ მოკვდე.
ამერიკაში ოცწლიანი ცხოვრებისას
ხშირად მიფიქრია დამედგინა, იმ უამრავ ადამიანის უფლებათაგან, დღეს
რომ თავს გვახვევია, რომელი არის ყველაზე მგრძნობიარე და
პრიორიტეტული.
როცა კი ქალისა და მამაკაცის
შესაძლებლობებზე საუბრობენ, ხშირად
გამიგონია ან ბევრის საუბრისგან ასეთი დასკვნა
გამომიტანია,
რომ ქალს სიმამაცე აკლია და ამიტომ ვერ გაუტოლდება კაცის
შესაძლებლობებს.
ვიღაც შემეკამათება, ჩხუბი და
დაძაბულობა არცერთ საქმეში არ ვარგაო.
გაურკვევლობა, მთლად
უარესიაო.
ქვემოთ, რასაც
მოგიყვებით, სრულებით
საპირისპიროს ამტკიცებს.
ეს ფოტო ჩემს მეხსიერებაში,
პირველად, მგონი 20 წლის წინათ, ახალი ჩამოსული რომ ვიყავი
ნიუ-იორკში, მაშინ გაჩნდა.
