სამშობლოში
სტუმრობისას, ხშირად ვიყენებ ყოველდღიურობაში იუმორს; აი, ისეთებსაც, ღრმად ჩაფიქრება რომ სჭირდება, რომ გაიგო ან მიხვდე - სად უნდა გაგეცინა.
1968 წელს გადაღებულ ფილმში, აგულის
ზურგს უკან კვარცხლბეკზე ნოე ჟორდანიას ქანდაკებაა.
ერთხელ, ლექსიკონშიც კი ჩავიხედე, ზუსტად რომ გამეგო რას უწოდებენ "სიძულვილის ენას".
დღევანდელ ბლოგში მე მოგიყვებით იმ გზაზე, ამერიკას რომ ბეწვის ხიდზე გავლასავით უწევს - სიტყვის თავისუფლებაზე - სად სცილდება ადამიანის კონსტიტუციური “სიტყვის თავისუფლება” არასახელმწიფოებრივ მოწოდებებს.
ამერიკის ისტორიის ადრინდელი, წინა საუკუნის ფაქტებიდან, ერთ ფაქტზე მეფიქრება ხოლმე, - ხშირად.