ქუთაისიპოსტი

,,ორი კვირის განმავლობაში ძაღლს კარდაკარ ვეძებდი, ბოლოს გავიგე , რომ არასრულწლოვანმა იპოვა და „გართობის“ მიზნით, თავის ძაღლთან აჩხუბა’’.

იმის გამო, რომ მოძალადე არასრულწლოვანია, თამთას ცხოველთა დამცველი ორგანიზაციებისთვის არ მიუმართავს. ვითარებას ისიც ართულებს, რომ ბიჭი  ნაცნობი აღმოჩნდა.

„ძალიან მეტკინა გული, მაგრამ ბოდიში მომიხადა და მითხრა, რომ მეორედ ამას არ გაიმეორებდა. მეც  იმედი მაქვს, რომ მხოლოდ ჩემს ძაღლთან კი არა, სხვებთანაც აღარ გაიმეორებს“.

ძაღლების მიმართ ჩადენილი სისასტიკის ამსახველი ვიდეო მასალები  ''ქუთაისიპოსტმა'' შინაგან საქმეთა სამინისტროს მიაწოდა. უწყებაში განგვიმარტეს, რომ ფაქტები საგამოძიებო დეპარტამენტს უკვე გადაუგზავნეს.

ქუთაისში ძაღლების მიმართ ძალადობის შესახებ ერთ-ერთ ისტორიაზე ანონიმური წყარო გვიყვება. ის იხსენებს, რომ ერთ-ერთ ასეთ „რინგს“ ძაღლმა ვერ გაუძლო და ჩხუბს შეეწირა, პატრონმა კი მკვდარი ცხოველი მოსწავლე ახალგაზრდობის სასახლის მიმდებარე ტერიტორიაზე დატოვა.

ჩვენს ხელთ არსებული ინფორმაციით,  ძაღლების ორთაბრძოლა ქუთაისში მოსწავლე ახალგაზრდობის სასახლის სკვერის გარდა, დახურულ სარდაფებში იმართება, რათა ძაღლის ხმამ ადამიანის ყურამდე ვერ მაიღწიოს.

დამსწრეები ფსონს დებენ. ოდენობა საშუალების მიხედვით განისაზღვრება.

ფსონს არასრულწლოვნებიც ჩადიან. ისტორია, რომელსაც ავთო იხსენებს, კიდევ ერთი დასტურია იმისა, რომ ამ სასტიკი ,,აზარტული თამაშის'' მონაწილეები მოზარდები არიან.

„200 დოლარი იყო წაგებული, გამარჯვებული ძაღლის პატრონმა, რადგან ბავშვმა წააგო, თანხა გაუნახევრა, მერე ჩააბარა, რა თქმა უნდა, ეს განახევრებული“.

ორთაბრძოლისთვის  ძაღლი ქუთაისიდან თბილისშიც კი ჩაჰყავთ. ასეთი ჩხუბისთვის ადგილს სპეციალურად ამზადებენ, „სანახაობას“ ცოტა და წინასწარ შეთანხმებული მაყურებელი ჰყავს. დედაქალაქში ფსონი ადგილობრივზე  მაღალია.

ძაღლების ორთაბრძოლა ან ერთ-ერთის სიკვდილით მთავრდება, ან ორივეს მძიმე დაზიანებით. პატრონი კი ფულს იგებს, ან აგებს ერთგული მეგობრის ხარჯზე. ფსონი  ძირითადად დოლარში განისაზღვრება.

ფსიქოლოგი ნათია ფეიქრიშვილი ცხოველებისადმი სასტიკად მოპყრობის სხვადასხვა მიზეზს ასახელებს. მისი თქმით,  3-4 წლამდე ბავშვი ცხოველს ცნობისმოყვარეობის გამო, შეიძლება გაუცნობიერებლად აწამებდეს. განვითარების შეფერხების შემთხვევაში, დიდია ალბათობა, რომ თვითონ ბავშვი იყოს მსხვერპლი, ან უბრალოდ ამგვარი ქმედებების შემსწრე, რის გამოც თავად ხდება მოძალადე.

„უამრავი კვლევიის შედეგი ადასტურებს კავშირს ადრეულ ასაკში ჩადენილ სასტიკ ქცევებსა (ცხოველების მიმართ) და შემდგომში ანტისოციალურ ქცევას შორის (დანაშაულებრივი ქმედებები). შესაძლოა, თვითონ უწევდეს ყურება ცხოველების წამების. შესაძლოა, ისეთი თანატოლების გარემოში იყოს ბავშვი, რომლებიც მუდმივად ასე იქცევიან, მას კი არ უნდა, რომ ჯგუფმა გარიყოს, ამიტომ ბაძავს მათ და ერთვება ამ სისასტიკეში. ან კიდევ უბრალოდ შურისძიების გამო აკეთებს, რადგან მეორე ადამიანმა, აწყენინა, მასზე ძლიერია, პასუხი ვერ აგებინა და მის საყვარელ ცხოველს გაუსწორდა’’.

ნათია ფეიქრიშვილის განმარტებით,  როდესაც მსგავს სისასტიკეს ჩადის ბავშვი/მოზარდი, მას საერთოდ არ გააჩნია ემპათიის უნარი, ვერ აღიქვამს იმ ტკივილს, რასაც ცხოველს აყენებს. ფსიქოლოგიური განწყობა შეიძლება სხვადასხვაგვარი იყოს, ქცევის მიზეზებიდან გამომდინარე.

ცხოველთა უფლებების დამცველები ფიქრობენ, რომ იქ, სადაც არ მუშაობს ემპათია, უნდა იმუშაოს კანონმა. თეიმურაზ წიქორიძე ამბობს, რომ კანონი, რომელიც მოძალადეს დასჯის, ფაქტობრივად არ არსებობს.

„დღეს, საქართველოში ცხოველთა დაცვის მექანიზმი არ არსებობს. პოლიცია ფაქტებზე საერთოდ არ რეაგირებს, პირველ რიგში კანონია დასარეგულირებელი. მერე უნდა მოხდეს ადამიანის ცნობიერების ამაღლება. მნიშვნელოვანია საგანმანათლებლო დაწესებულებების და ოჯახის როლი. ბავშვს თავიდანვე უნდა ვასწავლოთ ცხოველის სიყვარული .“

წიქორიძე ქუთაისში მომხდარ ერთ-ერთ ფაქტზე ყვება, რომ პიტბულების მოყვარულთა დიდი ჯგუფი იყო შექმნილი, რომლებიც ძაღლებს აჩხუბებდნენ. მიუხედავად იმისა, რომ ცხოველთა უფლებების დამცველმა დანაშაულის ამსახველი ვიდეომასალა შსს-ს მიაწოდა, მოძალადეთა ჯგუფი არც სისხლის სამართლის კოდექსით, არც ადმინიტრაციული წესით დასჯილა.


„ქუთაისის შემთხვევის გარდა, უამრავი ვიდეო-მასალა მოვიპოვე, საქმე შსს-მ წარმოებაში მიიღო და მოკვლევა დაიწყეს, თუმცა ის პირი არ დაუკითხავთ. ეს იყო ჯგუფური სისასტიკე, რომელსაც არასრულწლოვნებიც ესწრებოდნენ და დამნაშავეები არ დასჯილან. საერთოდ რა ცხოველთა უფლებებზე უნდა ვისაუბროთ, როცა სამმილიონნახევრიან  ქვეყანაში 100 000-ზე მეტი ოფიციალური მონადირეა, ხოლო ნახევარ მილიონზე მეტი ბრაკონიერი.  ისედაც, რაც ჩანს, ცხოველთა წამების ფაქტები არის მომხდარის 0,001% “.

თეიმურაზ წიქორიძე 17 წელია ცხოველთა უფლებებს იცავს და ამბობს, რომ ხალხის თანადგომით, საკანონმდებლო ნაწილში ყინული ახლა დაიძრა.

საქართველოში, ცხოველების მიმართ არასათანადო მოპყრობისთვის პასუხიმგებლობას სისხლის სამართლის კოდექსი (259-ე მუხლი) და ადმინისტრაციულ სამართალდარღვევათა კოდექსი (104-ე და 172-ე მუხლები) არეგულირებს.

საქართველოს  ადმინისტრაციულ სამართალდარღვევათა კოდექსის თანახმად, ცხოველისადმი არასათანადო მოპყრობა, რამაც მისი ტანჯვა, სხეულის დაზიანება, მისთვის ტკივილის მიყენება გამოიწვია,  100-დან 500 ლარამდე ოდენობით ჯარიმას ითავლისწინებს. ცვლილებათა განხორციელებამდე, ამავე  ქმედებისთვის სასჯელი შრომის ანაზღაურების ერთი მინიმალური ოდენობა იყო. 

ცვლილებების შემდეგ, ადმინისტრაციულ სამართალდამრღვევთა კოდექსში გაჩნდა ჩანაწერი, რომელიც  იმ მშობელთა პასუხიმგებლობას ითვალისწინებს, რომელთა მიერ არასრულწლოვნის აღზრდისა და სწავლების, ან მის მიმართ სხვა მოვალეობათა შეუსრულებლობა, გამოიხატა ცხოველისადმი არასათანადო მოპყრობით, რამაც მისი ტანჯვა, სხეულის დაზიანება, ან მისთვის ტკივილის მიყენება გამოიწვია. მუხლი 100-დან 300-მდე, განმეორების შემთხვევაში კი 500 ლარიან ჯარიმას ითვალისწინებს.

შედარებით მძიმე დანაშაულის შემთხვევაში უკვე საქართველოს სისხლის სამართის კოდექსი მოქმედებს. ცხოველის წამების, ან მისდამი სასტიკი მოპყრობისათვის, რამაც მისი დაღუპვა, ან დასახიჩრება გამოიწვია, კანონში სასჯელის სახით განსაზღვრულ საზოგადოებისთვის სასარგებლო შრომას, ან ჯარიმა დაემატა, ან შინაპატიმრობა, ანდა თავისუფლების აღკვეთა ერთი წლამდე ვადით.

ბოლო წლებში გაიზარდა ცხოველთა წამების და მათდამი სასტიკი მოპყრობის ფაქტებზე სისხლის სამართლის კოდექსით გამოძიებათა დაწყების მაჩვენებელი. ხოლო, ცხოველისადმი არასათანადო მოპყრობის გამო ადმინისტრაციული სამართალწარმოების მაჩვენებელი ერთეულ ხასიათს ატარებს.

მიუხედავად იმისა, რომ კანონი გამკაცრდა, ფაქტია, დღესაც იმართება „გლადიატორთა ბრძოლა“, რომლის მაყურებლები და მონაწილეები, ხშირ შემთხვევაში, არასრულწლოვნები არიან.