ქუთაისიპოსტი

სამივემ ერთი მიზანი დაისახა.

მიზნის მისაღწევად სტუმართმოყვარეობის ტრადიციას მიმართეს, რომელიც საუკუნეების განმავლობაში მათი ავტორობით შეიქმნა.

სტუმართმოყვარეობის ტრადიციებს თანამედროვე აზროვნება მიუსადაგეს და საქმეც გამოვიდა.

სტუმრის მიღება-გაცილების  რიტუალში მთავარი პერსონაჟი ხომ ქალია. ქართველთა ერთ-ერთი საამაყო მემკვიდრეობა სწორედ მათ შექმნეს და შემოინახეს. ამიტომაც, მარტივად აუღო ალღო სამმა ქალმა იმერეთიდან ბიზნესს ტურიზმის სფეროში და მარტივადვე მოიპოვა წარმატება.

ისინი შეამჩინეს, დააფასეს და შემდეგ დააფინანსეს, სამივე ერთი მიზნისთვის - გააძლიერონ და განავითარონ მეწარმეობა ქალების ავტორობით.

***

სტუმრის მიმართ განსაკუთრებული დამოკიდებულება აქვს წყალტუბოელ ნუნუ ტორაძეს. ამბობს, რომ ადამიანებთან ურთიერთობა ყოველთვის დიდ სიამოვნებას ანიჭებდა. 78 წლის ასაკში გადაწყვიტა სასიამოვნო სასარგებლოდ ექცია და ტურიზმის ბიზნესში ჩაერთო.

შვილის  დახმარებით დაწერა პროექტი და საოჯახო სასტუმროს მოწყობისთვის მოიპოვა გრანტი ფერმერთა გაერთიანება ასოციაცია „ელკანადან“, რომელიც თავის მხრივ იბიარდიდან (EBRD) - ევროპის რეკონსტრუქციისა და განვითარების ბანკიდან, ფინანსდება.

ასოციაციის ერთ-ერთი სამოქმედო პრინციპია: ქვეყნის ტრადიციებს მისადაგებული თანამედროვე აზროვნება. სწორედ ამ პუნქტს უპასუხა ნუნუ ტორაძის პროექტმა, რომელიც ქვეყნის რეგიონში საოჯახო სასტუმროს მოწყობას გულისხმობდა.

ახალ ბიზნესს გარკვეული ინფრასტრუქტურა დახვდა. ორსართულიანი სახლი, კეთილმოწყობილი ოთახები და თავად წყალტუბო  - მისი სამკურნალო წყლებით, ბევრი ტურისტული ატრაქციით.

ნუნუს სასტუმრო მეორე წელია  ტურისტების ნაკლებობას არ განიცდის. Booking.com ზე დარეგისტრირების შემდეგ ტურისტები მსოფლიოს ხვადასხვა ქვეყნიდან სტუმრობენ, მათ შორისაა ისრაელი, გერმანია, პოლონეთი, რუსეთი
.

ნუნუ ბიზნესს მარტო უძღვება, თუმცა მარტოობა არ უყვარს. ამიტომაც წამოიწყო ეს საქმე.

„ხშირად შემიწოდებია ტურისტებისთვის მურაბა, ჩაი, ნამცხვარი. მინდა გავუნაწილო ჩემი სუფრა. მერე ფულს მიმატებენ, გონიათ ფასიანია,  ვუხსნი, როგორც შემიძლია, რომ ეს ასე არ არის. ამით მხოლოდ პატივისცემას გამოვხატავ, ცოტა უკვირთ“, - ყვება ნუნუ.

მან არც ერთი ენა არ იცის გარდა რუსულისა, მაგრამ ეს ხელს არ უშლის ურთიერთობაში.

“თუკი საქმე და ადამიანები გიყვარს, ურთიერთობის ათასი საშუალება არსებობს“,- მიაჩია ხანდაზმულ ქალბატონს.

რუსი ტურისტებიდან ხშირად გაუგონია, რომ რუსული მედიიდან სხვა ინფორმაცია ჰქონდათ საქართველოზე და რეალობა სხვა დახვდათ.

„მაინც გაბედეს, ჩამოვიდნენ და დაინახეს, რომ ტურისტისთვის საქართველო უხიფათო ადგილია“, - ამბობს ნუნუ.

ბიზნესის მართვის დიდი გამოცდილება არ გააჩნდა არც 44 წლის ირინე ისაკაძეს, მაგრამ ჰქონდა ქართული სტუმართმოყვარეობიდან ნაკვები სხვა უნარი - იმის ცოდნა როგორ დააინტერესოს სტუმარი. ირინეს აზრით,  ტურისტმა არა მხოლოდ უნდა ნახოს საინტერესო ადგილები, ისტორიული და ბუნებრივი ძეგლები, არამედ - „თან წაიღოს“.

ირინე პროფესიით მხატვარია, ხშირად მონაწილეობს  ჯგუფურ გამოფენებში, რომელსაც მხატვართა კავშირის ქუთაისის ორგანიზაცია მართავს.

ირინე ხატმწერიცაა. არაერთხელ მიუღია შეკვეთა ხატებზე ეკლესიიდან თუ კერძო პირებიდან.

თუმცა, მის  ნახატებს მაინც ლოკალური მნახველი  ჰყავდა. ამიტომ, გადაწყვიტა დამთვალიერებელთა რიცხვი  გაეზარდა და სამიზნე აუდიტორიად ტურისტები ექცია.

საამისოდ  სუვენირების დამზადება დაიწყო, იმ ღირშესანიშნაობების გამოსახვას შეუდგა, რისი ნახვაც ქუთაისში შეიძლება.

მალე დაფინანსების წყაროც გამოჩნდა.

„მეგობრისგან გავიგე კონკურსის შესახებ, რომელსაც „ელკანა“ აწყობდა. შანსი იყო მიმეღო გრანტი. დავწერე პროექტი და გავიმარჯვე“, - ამბობს ირინე.

ირინეც მეორე წელია ამ ბიზნეს უძღვება. თავად ამზადებს სუვენირებს - თეფშებს ბაგრატის, გელათის, მესხიშვილის თეატრის, თეთრი ხიდის გამოსახულებით. ქმნის სხვადასხვა ნივთს, რომლებიც ქართულ ფოლკლორთან არის კავშირში

.

ერთი წელია ბიზნესი გაამრავალფეროვნა და ხის ფიგურების დამზადებაც დაიწყო.

„როდესაც მუშაობას იწყებ ერთ იდეაზე, შემდეგ მოდის მეორე, მესამე. თუ არაფერი დაიწყე, იდეაც არ მოვა. მთავარია დაწყება და ჩართვა, შემდეგ გამოსავალი ყოველთვის გამოჩნდება“,- ამბობს ირინე.

იდეების სიმცირეს არ უჩივის არც სამტრედიელი 23 წლის მარიამ შანავა. მან ტრადიცია ნოვაციად აქცია და სამტრედიის მთავარ სიმბოლოს ველოსიპედს ახალი დანიშნულება მოუძებნა.

იგი ველოსიპედებს ტურისტებზე აქირავებს. პროექტი ჯერ არ ამუშავებულა, ველოსიპედებით შევსებას საჭიროებს, თუმცა დიდ პერსპექტივას ხედავს.

თავის დროზე  გეოგრაფიამ და რელიეფმა  განსაზღვრა ველოსიპედებით სამტრედიელების დაინტერესება. ეს ტრადიცია ამ დრომდე შემორჩა. მას მოუსწრო  21-ე საუკუნეში ველოსიპედის „რეინკარნაციის“ ტენდენციამ და ის დააბრუნა ბევრის ცხოვრებაში.

ტურისტებისთვის ველო ყველაზე მოსახერხებელი სატრანსპორტო საშუალება შეიძლება გახდეს, მითუმეტეს სამტრედიაში მოგზაურობისას, რომელიც მთლიანად ვაკეა. შესაბამისად, ველოსიპედისთვის ზედგამოჭრილი. თუმცა მარიამი ტურისტებს უფრო მრავალფეროვან ტურს და დიდ სივრცეს სთავაზობს.

„ჯერჯერობით მხოლოდ ხუთი ველოსიპედი გვაქვს, კიდევ რამდენიმე დაგვჭირდება, თან სხვადასხვა ტიპის, რომ ყველანაირ მოთხოვნას მოერგოს. ტურები შეიძლება შევთავაზოთ ტურისტებს დასავლეთ საქართველოს სხვადასხვა ადგილებში. მათთვის ველური ბუნება, პრინციპში, მთავარი ეგზოტიკაა და საქართველოში ეს ჯერ კიდევ შემორჩენილია. ბუნებაში ველოსიპედით მოგზაურობა ყველაზე კარგი და საინტერესო იქნება, - ამბობს მარიამი.

მარიამმა დროსაც უპასუხა, ტრადიციასაც და  ბიზნესის კანონებსაც - ასე მოხვდა მისი პროექტი ასოციაცია  „ელკანის“ მიერ დაფინანსებულთა შორის.

მარიამი ბიზნესის გარდა ეკოლოგიური პრობლემითაც ინტერესდება. ამიტომ გახდა მისი შეგნებული არჩევანი ველოსიპედი - ეკოლოგიურად სუფთა ტრანსპორტი.

„სამტრედიაში მოიმატა მანქანების რიცხვმა, ჩვენც შეგვეძლო მანქანებზე აგვეწყო ბიზნესი, მაგრამ ეკოლოგიურად სუფთა ტრანსპორტი ვარჩიეთ, რომ ადამიანებმა გააცნობიერონ, რამდენად მნიშვნელოვანია სუფთა გარემო. ველოსიპედმა მყარად უნდა  მოიკიდოს ფეხი ჩვენს ცხოვრებაში, ისე როგორც ეს ევროპის ბევრ ქალაქშია“, - მიაჩნია მარიამს.

მთავარია მიზანი გქონდეს, მათ განსახორციელებლად გზა ბევრია - თვლიან ქალები იმერეთიდან, რომლებიც ახლა სწორედ ამ მიზნისთვის  ცდილობენ თავიანთი საავტორო ქმნილების გაფართოებას - ტურიზმის სფეროს გაძლიერებას, სადაც წარსულიც, აწმყოც და მომავალიც ქალებისაა. ამას მოწმობს სტატისტიკაც.

საქართველოს ტურიზმის სექტორში ზემოთააღნიშნული მცირე გრანტების პროექტით დაახლოებით 2000-მა მეწარმემ და 600-მა მიკრო ბიზნესმა ისარგებლა. პროექტის ბენეფიციარების სამი მეოთხედი ქალი მეწარმეები არიან.