14 ოქტომბერს "კვართისა საუფლოჲსა და სვეტისა ღმრთივბრწყინვალისა და
მირონმდინარისა"-ს დღესასწაული აღინიშნება.
საქართველოს მართლმადიდებელი ეკლესია ასევე წმინდა მოციქულთა სწორის,
მეფე მირიანისა და დედოფალ ნანას (IV); წმინდა სიდონიასა და აბიათარის
(+IV) ხსენებასაც აღნიშნავს.
გადმოცემის თანახმად, უფლის ჯვარცმის შემდეგ მისი კვართი წილად
მცხეთაში მცხოვრებ ებრაელებს - ელიოზსა და ლონგინოზს ერგოთ, რომლებმაც
სიწმინდე მცხეთაში ჩამოაბრძანეს. ელიოზის დამ, სიდონიამ კი უფლის
კვართი გულში ჩაიკრა და სული განუტევა. იგი სიწმინდესთან ერთად
დაკრძალეს. სიდონიას საფლავზე კი კვიპაროსის ხე ამოვიდა.
მე-4 საუკუნეში წმინდა მეფე მირიანისა და დედოფალ ნანას მეფობის ჟამს
კვიპაროსის ადგილზე ტაძრის მშენებლობა გადაწყვიტეს. კვიპაროსის ხისგან
დამზადებული ერთ-ერთი სვეტი კი მშენებლებს არ ემორჩილებოდა. წმინდა
მოციქულთა სწორ ნინოს ლოცვებით სვეტი ღვთის მიერ გაბრწყინდა და ჰაერში
12 წყრთის სიმაღლეზე გაჩერდა. ნათლის სვეტის თაყვანისსაცემად მთელი
მცხეთა შეიკრიბა. ნათლის სვეტი სასწაულებს ახდენდა.
წმიდა ნინოს რჩევით აშენებული პირველი ხის ეკლესიის დანგრევის შემდეგ,
V საუკუნის მე-2 ნახევარში, წმინდა მეფემ ვახტანგ გორგასალმა
ბაზილიკის ტიპის ტაძარი აღმართა. XI სუკუნეში კი დაზიანებული
ბაზილიკის ადგილზე ქართლის კათოლიკოსმა მელქისედეკმა ახალი ტაძარი -
სვეტიცხოველი ააგო, რომლის ხუროთმოძღვარიც არსუკიძე იყო.
მასალის გამოყენების პირობები