ახალი ამბები
მე ანა ვარ, ოცდაშვიდი წლის.
ბოლოს, გადარჩენის ფასი გამოთვალეს – 150 ათასი დოლარი. აი, მანდ გავქვავდი. ამის მერე მივხვდი ვკვდებოდი და ეს უკვე შოკისმომგვრელი იყო. გადარჩენის იმედი კი ჩემთვის მიუწვდომელი.
შემდეგ დღეებში როგორღაც დაწყნარება მოვახერხე. მეგონა, თუ მოვინდომებდი დაავადება გამეცლებოდა. ასე, როგორ წესი მკურნალობის დაწყებამდე ფიქრობ. ქიმიოთერაპია მტკივნეული არ არის, მაგრამ ფსიქოლოგიურად განადგურებს.
კონტროლს ვერ ვახერხებდი და უამრავი ადამიანის მხარდაჭერის მიუხედავად, მარტო მეგონა თავი. ბევრჯერ ვიფიქრე, ეს ბოლო მცდელობაა მეთქი, მაგრამ მათ დანებების უფლება არ მომცეს.
ახლა სრულებით არ მეშინია ვახსენო სისხლის კიბო, რადგან მან უფრო მეტი მომიტანა, ვიდრე წამართვა. ბევრიც დავინახე: რომ ბედნიერება სულ არ არის ათი წყვილი ფეხსაცმელი და რომ ორიც საკმარისია. რწმენა რომ გამარჯვების ნაწილია. სიყვარული რომ სასწაულებს ახდენს. თავიდან აღმოვაჩინე ყველა ჩემი ნაცნობი, მეგობარი, ოჯახის წევრი. წარმოდგენაც შეუძლებელია რამდენი უცნობი ადამიანი მწერდა. ზოგი გამოცდილებას მიზიარებდა, ზოგი უბრალოდ მლოცავდა. ეს სიტყვები იყო ხსნა, ენერგია, ძალა. მადლობა უფალს, ამდენი კეთილი ადამიანისთვის.
სახელმწიფოსგან ფინანსური დახმარების დიდი ნაწილი, ჩემი დაბადების ადგილის გამო არ მომეცა. აღმოჩნდა, რომ ამისთვის თბილისელი უნდა ვყოფილიყავი. მე კი ამაზე უბრალოდ ვიღიმოდი. არადა, საოცრად გამიმართლა, რადგან სწორედ ქუთაისში ცხოვრობენ ის ადამიანები, რომლებმაც დანებების უფლება არ მომცეს.
სხვების არ იყოს, ანგარიში მეც ვისწავლე. გადარჩენის საფასური 150 ათასი დოლარიდან 20 ათასი ქუთაისის ფონდმა, ამდენივე მეგობრებმა და მოქალაქეებმა, 60 ათასი საკუთარმა ოჯახმა, სახელმწიფომ კი 10 ათასი ჩარიცხა ქველმოქმედებისათვის.
გამოვთვალე ლეიკემიასთან ბრძოლის 385–ე დღეც, როგორც ჩემი მეორედ დაბადება.
მათ კი ვინც დიაგნოზი ახლა მოისმინეს, თვალები დაიწითლეს, ხელები ჩაიქნიეს, თქვენ აუცილებლად მიხვდებით, რომ კიბო არ არის დასასრული. ნურც ციფრები შეგაშინებთ. რადგან ყველაზე მაღალი საფასური სიყვარულია და ყოველთის არსებობენ ადამიანები, რომლებიც არ დაგვანებებენ და რომელთა გამო არც ჩვენ დავნებდებით. ამ დროს ციფრები უძლურია და ხსნა ყველა მხრიდან მოდის.
პ.ს. ანა კერესელიძეს მწვავე მელიოდური ლეიკემია ერთი წლის წინ დაუდგინეს. გადარჩენისთვის ანას ძვირადღირებული ძვლის ტვინის გადანერგვის ოპერაცია თურქეთში ჩაუტარდა.
რა ღირს სიცოცხლე – წერილი გოგოსგან, რომელმაც ლეიკემიას აჯობა
21:49 / 04.02.2019
მე ანა ვარ, ოცდაშვიდი წლის.
ყველაფერი კარგად იყო, ვიდრე ერთ ჩვეულებრივ დღეს ექიმი მშვიდად
დამისვამდა ლეიკემიის დიაგნოზს. იმ წუთს ემოცია არ მქონია. თითქოს
არაფერს ვგრძნობდი. არც მკურნალობის გულისამრევად ხანგრძლივი
პროცედურის გაცნობაზე გამჩენია პროტესტი.
ბოლოს, გადარჩენის ფასი გამოთვალეს – 150 ათასი დოლარი. აი, მანდ გავქვავდი. ამის მერე მივხვდი ვკვდებოდი და ეს უკვე შოკისმომგვრელი იყო. გადარჩენის იმედი კი ჩემთვის მიუწვდომელი.
შემდეგ დღეებში როგორღაც დაწყნარება მოვახერხე. მეგონა, თუ მოვინდომებდი დაავადება გამეცლებოდა. ასე, როგორ წესი მკურნალობის დაწყებამდე ფიქრობ. ქიმიოთერაპია მტკივნეული არ არის, მაგრამ ფსიქოლოგიურად განადგურებს.
კონტროლს ვერ ვახერხებდი და უამრავი ადამიანის მხარდაჭერის მიუხედავად, მარტო მეგონა თავი. ბევრჯერ ვიფიქრე, ეს ბოლო მცდელობაა მეთქი, მაგრამ მათ დანებების უფლება არ მომცეს.
ახლა სრულებით არ მეშინია ვახსენო სისხლის კიბო, რადგან მან უფრო მეტი მომიტანა, ვიდრე წამართვა. ბევრიც დავინახე: რომ ბედნიერება სულ არ არის ათი წყვილი ფეხსაცმელი და რომ ორიც საკმარისია. რწმენა რომ გამარჯვების ნაწილია. სიყვარული რომ სასწაულებს ახდენს. თავიდან აღმოვაჩინე ყველა ჩემი ნაცნობი, მეგობარი, ოჯახის წევრი. წარმოდგენაც შეუძლებელია რამდენი უცნობი ადამიანი მწერდა. ზოგი გამოცდილებას მიზიარებდა, ზოგი უბრალოდ მლოცავდა. ეს სიტყვები იყო ხსნა, ენერგია, ძალა. მადლობა უფალს, ამდენი კეთილი ადამიანისთვის.
სახელმწიფოსგან ფინანსური დახმარების დიდი ნაწილი, ჩემი დაბადების ადგილის გამო არ მომეცა. აღმოჩნდა, რომ ამისთვის თბილისელი უნდა ვყოფილიყავი. მე კი ამაზე უბრალოდ ვიღიმოდი. არადა, საოცრად გამიმართლა, რადგან სწორედ ქუთაისში ცხოვრობენ ის ადამიანები, რომლებმაც დანებების უფლება არ მომცეს.
სხვების არ იყოს, ანგარიში მეც ვისწავლე. გადარჩენის საფასური 150 ათასი დოლარიდან 20 ათასი ქუთაისის ფონდმა, ამდენივე მეგობრებმა და მოქალაქეებმა, 60 ათასი საკუთარმა ოჯახმა, სახელმწიფომ კი 10 ათასი ჩარიცხა ქველმოქმედებისათვის.
გამოვთვალე ლეიკემიასთან ბრძოლის 385–ე დღეც, როგორც ჩემი მეორედ დაბადება.
მათ კი ვინც დიაგნოზი ახლა მოისმინეს, თვალები დაიწითლეს, ხელები ჩაიქნიეს, თქვენ აუცილებლად მიხვდებით, რომ კიბო არ არის დასასრული. ნურც ციფრები შეგაშინებთ. რადგან ყველაზე მაღალი საფასური სიყვარულია და ყოველთის არსებობენ ადამიანები, რომლებიც არ დაგვანებებენ და რომელთა გამო არც ჩვენ დავნებდებით. ამ დროს ციფრები უძლურია და ხსნა ყველა მხრიდან მოდის.
პ.ს. ანა კერესელიძეს მწვავე მელიოდური ლეიკემია ერთი წლის წინ დაუდგინეს. გადარჩენისთვის ანას ძვირადღირებული ძვლის ტვინის გადანერგვის ოპერაცია თურქეთში ჩაუტარდა.
მსგავსი სიახლეები
13:22 / 21.11.2024
ქუთაისში, მუხნარის ადმინისტრაციულ ერთეულის მოსახლეობას, 13 100
აბონენტს, სასმელი წყალი არ მიეწოდება.
13:00 / 21.11.2024
19 ნოემბრის აქციაზე დაკავებულ მათე დევიძეს, შესაძლოა ბრალი
გადაუკვალიფიცირდეს.
მოცემული ვებ გვერდი „ჯუმლას" ძრავზე შექმნილი უნივერსალური კონტენტის მენეჯმენტის სისტემის (CMS) ნაწილია. ის USAID-ის მიერ დაფინანსებული პროგრამის "მედია გამჭვირვალე და ანგარიშვალდებული მმართველობისთვის" (M-TAG) მეშვეობით შეიქმნა, რომელსაც „კვლევისა და გაცვლების საერთაშორისო საბჭო" (IREX) ახორციელებს. ამ ვებ საიტზე გამოქვეყნებული კონტენტი მთლიანად ავტორების პასუხისმგებლობაა და ის არ გამოხატავს USAID-ისა და IREX-ის პოზიციას.
This web page is part of Joomla based universal CMS system, which was developed through the USAID funded Media for Transparent and Accountable Governance (MTAG) program, implemented by IREX. The content provided through this web-site is the sole responsibility of the authors and does not reflect the position of USAID or IREX.
ავტორის/ავტორების მიერ საინფორმაციო მასალაში გამოთქმული მოსაზრება შესაძლოა არ გამოხატავდეს "საქართველოს ღია საზოგადოების ფონდის" პოზიციას. შესაბამისად, ფონდი არ არის პასუხისმგებელი მასალის შინაარსზე.
მასალის გამოყენების პირობები