საზოგადოების დამოკიდებულება უმცირესობების კონკრეტული ჯგუფების
მიმართაც უკეთესობისკენაა შეცვლილი, მათ შორის, ისეთი ჯგუფების
შემთხვევაში, რომელთა მიმართაც საზოგადოება ყველაზე მტრულად არის
განწყობილი,
- ამ დასკვნას აკეთებს სიძულვილის ენის, სიძულვილით მოტივირებული
დანაშაულისა და დისკრიმინაციის მიმართ
საზოგადოების დამოკიდებულების შესახებ
კვლევა.
კვლევის ჩასატარებლად ევროპის საბჭომ
ორგანიზაცია CRRC - საქართველო
დაიქირავა.
კვლევამ აჩვენა, რომ ქართულ საზოგადოებაში არსებული მრავალფეროვნების
შესახებ ინფორმირებულობის დონე და ამ საკითხის მიმართ დადებითი
დამოკიდებულება 2018 წლიდან 2021 წლამდე პერიოდში
გაზრდილია.
მოსახლეობა უფრო მეტ მნიშვნელობას ანიჭებს უმცირესობების უფლებების
დაცვას. ამ მხრივ საზოგადოების დამოკიდებულების დადებითი ცვლილება არა
მხოლოდ, ზოგადად, უმცირესობების უფლებების დაცვას ეხება, არამედ
ხაზგასასმელია ლგბტ თემის უფლებების დაცვის მნიშვნელობის აღიარებასაც.
თუკი 2018 წელს მოსახლეობის 44 პროცენტი მიიჩნევდა, რომ ლგბტ თემის
უფლებების დაცვა მნიშვნელოვანი არ იყო, 2021 წელს მხოლოდ 29 პროცენტი
ამბობდა იმავეს. მსგავსად ამისა, 2018 წელს 33 პროცენტიდან 2021 წელს
47 პროცენტამდე გაიზარდა იმ ადამიანების წილი, რომლებიც ლგბტ თემის
უფლებების დაცვას მნიშვნელოვნად მიიჩნევენ.
საზოგადოების დამოკიდებულება უმცირესობების კონკრეტული ჯგუფების
მიმართაც უკეთესობისკენაა შეცვლილი.
გამოკითხვა უმცირესობათა კონკრეტული ჯგუფების მიმართ დამოკიდებულების
გასარკვევად დასმული იყო კითხვა, მოუწონებდა თუ არა რესპონდენტი
მისნაირ ადამიანს საქმიან ურთიერთობას კონკრეტული ჯგუფის
წარმომადგენელთან. საერთო ჯამში, მონაცემები ამ დონეზე მიმღებლობასთან
დაკავშირებით დადებით ტენდენციაზე მიუთითებს.
უფრო კონკრეტულად კი, მონაცემების მიხედვით, ამ ინდიკატორით
ტოლერანტობა 16 პროცენტით გაიზარდა არაბების შემთხვევაში, 15
პროცენტით - აფრიკელების შემთხვევაში და 13 პროცენტით - იეჰოვას
მოწმეებისა და ირანელების შემთხვევაში. ასევე, 12 პროცენტით გაიზარდა
დადებითი დამოკიდებულება ჩინელებისა და ავარების მიმართ, 11 პროცენტით
- თურქი მესხების, თურქებისა და ინდოელების მიმართ და 10 პროცენტით -
იეზიდების/ქურთებისა და ჰომოსექსუალების მიმართ.
მუსლიმებისა და აღმოსავლეთ ევროპელების შემთხვევაში დადებითი
პასუხების 9-პროცენტიანი ზრდა დაფიქსირდა, ხოლო დასავლეთ ევროპელების
შემთხვევაში - 8-პროცენტით. ორი ჯგუფი, რომლებთანაც საქმიან
ურთიერთობას 2018 წლის გამოკითხვაში ადამიანებს არ მოუწონებდნენ,
ჰომოსექსუალები და იეჰოვას მოწმეები იყვნენ. იმავეს ადასტურებს 2021
წლის მონაცემებიც. თუმცა, იმ პირების რაოდენობა, რომლებიც ადამიანებს
იეჰოვას მოწმეებთან საქმიან ურთიერთობას მოუწონებდნენ, 13 პროცენტით
გაიზარდა, ჰომოსექსუალების შემთხვევაში - 10 პროცენტით.
საერთო ჯამში, რაოდენობრივ მონაცემებში გამოვლენილი მოწონების
ტენდენცია კვლევის თვისებრივ ნაწილშიც დადასტურდა. რესპონდენტებმა
შედარებით დადებითი დამოკიდებულება გამოხატეს უმცირესობათა ისეთი
ჯგუფების მიმართ, რომლებსაც ქვეყანაში ყოფნის ხანგრძლივი ისტორია
აქვთ. მაგალითად, ებრაელები და მუსლიმები, ხოლო შედარებით უარყოფითი
დამოკიდებულება მათ მიმართ, ვინც საქართველოში უფრო ცოტა ხანია,
ცხოვრობს, მაგალითად, იეჰოვას მოწმეები.
სსხვადასხვა ჯგუფის მიმართ დამოკიდებულების შესაფასებლად, ზემოთ
აღწერილი შეკითხვების გარდა, რესპონდენტებს ჰკითხეს, ვის არ
ისურვებდნენ მეზობლად. მონაცემები აჩვენებს, რომ მოსახლეობის წილი,
რომელიც ყველაზე მეტად ჰომოსექსუალებთან მეზობლობას არ ისურვებდა, 7
პროცენტით შემცირდა. ასევე, 6 პროცენტით შემცირდა იმ ადამიანების
წილი, რომლებიც ინფექციური დაავადებების მქონეთა მეზობლად ცხოვრებას
არ ისურვებდნენ. სხვა მხრივ, 2018-დან 2021 წლამდე მოსახლეობის
პასუხები მნიშვნელოვნად არ შეცვლილა.
საზოგადოებრივი კვლევის ანგარიში მომზადდა პროექტისთვის
"დისკრიმინაციის, სიძულვილით მოტივირებული დანაშაულისა და სიძულვილის
ენის წინააღმდეგ ბრძოლა საქართველოში“.
მასალის გამოყენების პირობები